میرم تو وبلاگ علی، میرم تو کامنت آخرین پستش. یکی یه کامنتی گذاشته با حسی مادر دوستانه . میرم تو وبلاگ ِ اون
اونجا یه پست نوشته راجب ِ این گردالیا که باده توش میترکونیمشون میخونم یه حسی بهم دست میده از بقل بلاگش میرم تو یه
پستی از یه بلاگ
اه کس شر میگم که برسم به بلاگ ِ قدیمیه تخمیم که بسته باشه که ناراحت بشم که کس شرِ همش
که من یه احمقم
من احمقم تو کمک کردن ببخشید دانیال
قول میدم که بهتر بشم
1 comment:
تو بی نظیری
خودتم میدونی
Post a Comment